gerçek bir siagara içici, sigara içerken başka hiçbir iş yapmaz ve sigara içmeyi yaşar. örneğin ilk nefesle ikinci nefes arasında önemli bir fark vardır, son nefes bambaşkadır. küllükte bir an dinlendirilmiş, külü uzamış, silk beni haline gelmiş bir sigaradan alınacak nefes ve keyif elbette çok özeldir. bunun ayırdına varrmayan, sigarayı küllükte unutan, ikide bir sigarası sönen bir içici ciddiye alınacak bir içici değildir. sigarası ağzında sönen tiplerse, içici olarak ciddiye alınmaması gerekenlerdir.
[...]
tütün içilecekse keyfine varılarak içilmelidir. bir nargile içicisinin muhteşem keyfini göz önüne getirin. içici, nargileyle bütünleşmiştir, başka hiçbir olayla ilgili değildir, bir elinde marpuç, öbür elinde maşa, gözü tömbekide, derinlemesine yaşamaktadır olayı. hiç, nargile içerken cep telefonuyla konuşan görmedim örneğin.bu yüzden, yani sıradan bir tütün tüketici olmadığım için, sigara içmekten muhteşem bir keyif aldığımdan tütünle vedalaşmayı düşünmüyorum.canım sıkılınca bir sigara yakıyorum.içince öksürüyorum, öksürünce tükürüyorum, tükürünce damağım kuruyor, hemen şarap içiyorum, fakat bütün bunların bende bir alışkanlık yapmasından korkuyorum. bu düşünce bende efkâr yapıyor, hemen bir sigara yakıyorum, her efkârlandığımda sigara yakmanın bende bir alışkanlık olmasından korkuyorum. canım sıkılınca sigara içiyorum ve yıllardır çok acayip sıkılıyor canım
Ferhan Şensoy, Her Türkün El Kitabı Eşeğin Fikri, Tütüncül yazısından..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder